sábado, 2 de febrero de 2008

DESCUBRIENDO LA BICI A LOS 27.



Hola de nuevo fanaticos de mi Blog. jeje....

Hoy va de bicis!
Nunca pense que tendria que ir tan lejos de mi tierra pera empezar a disfrutar de este impresionante medio de transporte. Es la releche!! Y yo malgastando mi tiempo haciendo spinning en BCN. Ains... si es que ya lo digo yo... La necesidad hace que uno se obligue a hacer cosas y sorprenderse al disfrutarlas a tope, cuando esas mismas cosas las podrias haber empezado a disfrutar mucho antes, [pues siempre han estado a su alcance!

Bueno pues lo dicho. Todo empezo le dia de Australia con el paseillo en mi nueva amiga la bici, Alli ya nos hicimos coleguis, tuvimos nuestro primer contacto y resulto positivo. Esta manana me he despertado temprano y cuando me disponia a ir al gym he pensado... ostras gemma, estas en Australia, es domingo... deja el gym por un dia que el lunes seguira alli. Asi que como no tenia planes con los Spainsh me he pillado la bici de la family, 1l de agua, mi mochila y a recorrer Perth!

Pa ciudad como ya os comente esta preparadisima para moverse en bici. Los carriles bicis son espayosos, llanos y con doble direccion! Son la repera estos Aussys!!

Pues eso, primero de todo he decidido ir a lo no conocido y tirar siguiendo la playa hasta donde mis piernas aguantaran. Ha sido genial pues he descubierto la mejor tienda de Perth. Os explico.... Para aquellos que me conozcan a fondo entenderan perfectamente como me puedo sentir con este apasionante descubrimiento. En Australia la gente no aprecia el buen pan. Todo el mundo come pan de molde, de pasteleria es si, y rico, muy rico... pero no deja de ser de molde! Y bueno, una aqui presente, fanatica del pan hasta las entranas esta melancolica perdida por comer un pan decente. Imaginaros cual es mi anoranza por el pan, que el otro dia casi me pongo en el google a bajar fotos de barras de 1/2! jajaja..... Ai.... que aroma tan deliciosa la del pan recien hecho! juas juas....
Pues bueno, hoy he descubierto una tiendo donde senoooooreeeeesssss hay pan del nuestro! Siiiiiiiiiiiiiiiii..... Al principio no me fiaba, no me lo podia creer, he incluso cogido unas pinzas para palparlo y comprobar que efectivamente era pan con costa dura, pan a la europea!! Aleluuuiiiaaaa... dios existe!! :) He estado a puntito de comprar todas la barras para congelar! jijiji... lastima que en mi mochila no habia suficiente espacio y que Robina no se yo si le hubiera hecho mucha gracias que le llenara de pan todo el congelador. Asi que he desistido de mi estupenda idea! ains.... lo que se hace por educacion! :)

Pero bueno, me he comprado una barrita pekena y una coke zero, y ya me podeis imaginar, en un parke, yo sola, montando mi campamento gastronomico. Pan solo y yo sin querer que me salia mi mmmmmm... que rico!! La gente debia pensar que a parte de pobre estaba loca perdida! lalal... he visto una pareja que estaba dudando si darme limosna! :p Supongo que parecera raro, pero he disfrutado de esa pequeno panecillo como un sediento en mitad del desierto de una botellas de agua! Delicioso! Ya toy feliz!!

Pues siguiendo con mi aventurilla con bici, con el pan, he cargado de energia mi cuerpo y.... a hacer quilómetros!! Me lo he pasado pipa. Ya se ya se... vosotros pensareis, pipa? por ir sola en bici? pues si senores!! lo dicho: Pipaaaaa!!!! he descubierto 2 barrios nuevos, me he recorrido mas quilómetros que.... pero ha valido a pena!!

Ahora la bici y yo somos intimas! ya nos contamos nuestros secretos y todo.. compartimos intimidades. Mi mejor amiga en Australia por el momento! :) Vale vale... eso quiere decir que estoy muy sola no? ainsss...... jooooo... tiempo al tiempo! jejeje Ya me echare alguna otra amiga a parte de la bici, pero esta claro que no la dejare de lado! A la bici digo! jejej...

besos from austrlaia,
gemma


2 comentarios:

Ferran Pujol dijo...

Gemma precisosa!

Quina ilu. que tinguis aquest blog per anar-nos contant les teves aventures australianes.
La teva mare ens va passar l'adreça, però com que jo no soc gens constant en obrir el meu correu fins ara no me'n he enterat.

Be be, ja t'aniré seguint les trifulgues i ens posarem al dia.

Molt petons
Rosa

Imma dijo...

Ens tens a tots morts d'enveja al veure't tan morena i sabent que t'ho passes bé. Suposo que la soletat no se't deu fer gaire feixuga... A més, de mica en mica aniràs situan-te en aquest país (continent, per cert)que t'ha captivat.
Disfruta de cada minut i pensa que des de l'altra part de món més d'un de nosaltres pensem que ens agradaria saber-te imitar. Aprofita-ho ara que hi ets!.

Un petó. Imma.